Over werk van Henk Krist

Henk Krist geboren Leeuwarden  1952 maakt schilderijen die berusten op de intimiteit van het dagboek in zijn hoofd. Deze zijn ontleend aan de waarneming van het dagelijkse leven zoals iedereen dat zou kunnen zien. Het leven zelf als een vertoning, niet te overtreffen door welk toneel stuk dan ook.

Meestal niet vrolijk en feestelijk lijken de Friezen.

“Ik en mijn broer bij Friese klok” luidt de titel van een schilderijtje...voelt meteen hoe hol de klok de tijd wegtikt in het lege land. De woorden zijn er net zo schraal als de eeuwige Friese wind en als je dan ook nog weet, dat Krist nog lang geen broer heeft, voel je tot in je meest embrionale ziel de onvoltooide broederliefde.  

Een schilderende van het Reve voordat deze katholiek werd. Jenever in plaats van wijn. Geen vrouwen, geen gezang, wel knokige leden van het vrouwelijk geslacht, geen frivoliteit, daarvoor zijn ze niet geschapen.  

Portretten van mensen die het leven uit zitten. Het volk na de loskoppeling

Van het zweet des aanschijns. Enkelen grijpen daarbij droef naar een klavier; de accordion. Het klavier van de armen om er een levenslied uit te persen. 

Als geboren woonbootbewoner zal Krist wel een vreemde tussen het gewone volk blijven.  

De afstand die nodig is voor zijn genade observaties.

Genadeloos? Wreed? Toch niet. Ze krijgen het krediet waar lotgenoten recht ophebben. Krist schildert de levens die niet op gang gekomen zijn.   

Motto Krist: "Is dit leven slechts een permanente generale oefening voor een toneelstuk wat nooit zal worden uitgevoerd?